Vrouwen en LUTS

LUTS staat voor Lower Urinary Tract Symptoms, in het Nederlands lagere unrinewegaandoeningen, en omvat symptomen zoals frequentie, aandrang, zwakke straal en (na-)druppelen. De term LUTS wordt gebruikt voor beide geslachten, maar wordt vaak gekoppeld aan mannen - hetgeen paradoxaal is, omdat het vaker voorkomt bij vrouwen.

• Urinaire incontinentie komt 2,5 tot 3 keer vaker voor bij vrouwen.
• Het risico op urineweginfecties (UWI’s) is 3-4 keer groter bij vrouwen.
• Een overactieve blaas komt vaker bij vrouwen voor.

LUTS worden verdeeld in twee hoofdcategorieën: problemen gerelateerd aan opslag of aan lediging.

Opslagproblemen

Misschien merkt u dat u per ongeluk een klein beetje urine verliest bij hoesten, niezen of sporten. Dit wordt stressincontinentie genoemd en is gebruikelijk na de zwangerschap en geboorte van een kind.

Het verliezen van urine is ook gebruikelijk bij bepaalde neurogene aandoeningen, zoals MS en/of door een overactieve blaas (OAB) De blaas knijpt samen op het moment dat de blaas dat niet moet doen, hetgeen tot urineverlies leidt. Dit wordt aandrangsincontinentie genoemd.

Incontinentie en opslagproblemen komen over het algemeen vaker voor bij vrouwen dan bij mannen.

Ledigingsprobleem

Urineresidu is het tegenovergestelde van incontinentie - u heeft problemen met het volledig legen van uw blaas. Als er urine achterblijft in de blaas, stijgt het risico op infecties. Als dit niet wordt opgelost, kunnen de nieren beschadigd raken.

Residu is gebruikelijk bij oudere mannen, maar ongebruikelijk bij vrouwen, tenzij u een neurologische aandoening, een prolaps of post-operatieve complicaties heeft.

Residu kan komen door een mechanische barrière, zoals een vergrote prostaat, of door beschadigde spieren in de blaaswand. Het laatste wordt vaak een atone blaas genoemd en betekent dat de blaasspieren te zwak zijn om de blaas samen te knijpen.

Ledigingsproblemen komen over het algemeen vaker voor bij mannen dan bij vrouwen.