Problemen met het legen van de blaas Urineretentie

Wat is urineretentie?

Als u problemen ondervindt bij het legen van uw blaas in het algemeen of niet in staat bent om uw blaas volledig te legen, wordt dit urineretentie genoemd. Hoewel dit verontrustend kan zijn, komt het vaker voor dan u misschien denkt. Mannen hebben meer kans om een vorm van retentie te ervaren naar mate zij ouder worden (1 op de 70 mannen boven de 70 jaar), maar er is een scala aan effectieve behandelingen beschikbaar.

Symptomen en oorzaken van urineretentie

Hoewel urineretentie over het algemeen wordt getypeerd door niet of moeilijk kunnen plassen, kunnen de symptomen en oorzaken variëren afhankelijk van het type urineretentie. Over het algemeen wordt er onderscheid gemaakt tussen acute urineretentie en chronische urineretentie.

Soorten urineretentie

Acute urineretentie

Het plotselinge onvermogen om te kunnen plassen geeft meestal aan dat u mogelijk een andere aandoening heeft die behandeld moet worden. Het kan worden veroorzaakt door:

• Obstakels in de blaas of plasbuis (de buis die urine vanuit de blaas uit het lichaam leidt).
• Een verstoring van zintuigelijke informatie in het zenuwstelsel (bijv. ruggenmerg- of zenuwbeschadiging).
• Zwelling van de blaas (bijv. door het plassen lang uit te stellen).

Naast een duidelijk en plotseling onvermogen om de blaas te legen hebben mensen die lijden aan acute urineretentie vaak ook een opgezette buik. 

Complicaties van onbehandelde urineretentie kunnen onder andere beschadiging van de blaas en chronisch nierfalen zijn. 

Chronische urineretentie

Chronische urineretentie wordt, net als acute retentie, vaak veroorzaakt door een andere aandoening waarvoor behandeling nodig is. Het kan o.a. komen door:

• Een obstakel bij de uitgang
• Een zwakke blaasspier
• Een neurologisch probleem
• De bijwerking van een geneesmiddel

De symptomen kunnen verwarrend zijn, want wellicht bent u wel in staat om te plassen, maar heeft u moeite om een stroom op gang te brengen of om uw blaas volledig te legen. U moet mogelijk vaak plassen of u kunt een dringende behoefte voelen om te plassen, maar als u dan naar het toilet gaat, lukt het plassen niet goed. Het is ook mogelijk dat u na het plassen nog steeds het gevoel heeft dat u naar het toilet moet. Tegelijkertijd kunt u tussen de toiletbezoeken door ook druppels urine verliezen, als gevolg van een overvolle blaas (overloopincontinentie).

Vanwege deze verwarrende symptomen wordt chronische retentie vaak gediagnosticeerd als overactieve blaas of urge-incontinentie. Dit is erg vervelend, aangezien de behandeling voor overactiviteit in feite bestaat uit het kalmeren van de blaas door middel van geneesmiddelen, waardoor de retentie juist wordt versterkt. 

Uw zorgverlener kan een echo maken of de hoeveelheid resterende urine na katheterisatie meten om er zeker van te zijn dat er geen sprake is van retentie. Complicaties van onbehandelde chronische retentie kunnen onder andere bestaan uit urineweginfecties, beschadiging van de blaas, incontinentie en chronisch nierfalen.

Behandeling van urineretentie

Zowel bij acute als chronische urineretentie is de behandeling vaak gelijk. De onderliggende oorzaak wordt behandeld en het legen van de blaas gebeurt meestal door middel van zelfkatheterisatie.

Of urineverlies nu het gevolg is van retentie of van incontinentie, het kan altijd snel en gemakkelijk worden verholpen door middel van zelfkatheterisatie. Zelfkatheteriseren met LoFric helpt u ervoor te zorgen dat uw blaas volledig wordt geleegd, waardoor een overvolle blaas, urineverlies en gezondheidsproblemen die daardoor veroorzaakt kunnen worden, worden voorkomen.